En wat doe je als je boek dan drie weken los is? Hoe zorg je voor aandacht, hoe bereik je de mensen buiten je netwerk? Dat blijft lastig.  Zoveel mogelijk op sociale media actief zijn met het gevaar dat ze genoeg krijgen van de berichten over je boek. Je kunt proberen optredens te regelen, je kunt hopen op een interview of recensie ergens in een krant of op een website, of je kunt proberen in het ‘voorprogramma’ van een al geplande lezing of boekpresentatie te komen.

Dat lukte vijf jaar geleden met mijn eerste boek. Toen mocht ik het publiek ‘lenen’ van Connie Palmen voordat zij aan haar lezing begon. Het was ontzettend leuk en het werkte. Afgelopen zondag werkte het ook goed bij boekhandel Blokker in Heemstede. Voorafgaand aan de presentatie van een boek over wijn en filosofie mocht ik kort over mijn boek vertellen. Parijs en wijn lopen immers vloeiend in elkaar over. En ook daar werkte het. Hopelijk volgt er meer.

Het gaat erom op te vallen, ergens te zijn waar je niet direct verwacht wordt, zodat je de aandacht vangt, hoe klein je ook bent. Zoals het ijsvogeltje dat ik zaterdag op een kademuur in Parijs zag zitten. Rustig wachtend en tegelijkertijd klaar om weg te vliegen en elders subtiel op te vallen.